Czy łatwo jest być kobietą i artystką w porewolucyjnym Egipcie? Arabska Wiosna gwarantowała poprawę sytuacji kobiet, ale czy rzeczywiście mają one dziś większe prawa niż kiedyś? Corinne van Egeraat i Petr Lom namówili cztery młode Egipcjanki: artystkę Sarę Ibrahim, reżyserkę Nadine Salib, fotografkę Wafaę Samir oraz teatralną reżyserkę Sondos Shabayek do nakręcenia własnych autobiograficznych filmów, prezentujących w metaforyczny sposób ich życie we współczesnym Egipcie. Miały być one pokazane w ramach projektu The Self-Portrait Video, realizowanego dla kairskiej The Townhouse Gallery w 2011 roku. Materiał okazał się na tyle ciekawy, że reżyserzy postanowili nakręcić na ich podstawie własny film, będący intymnym, poetyckim portretem czterech młodych egipskich artystek, walczących o swoje prawa, tożsamość i możliwość nieskrępowanego wyrazu, zmagających się z wewnętrznymi demonami, a przede wszystkim z otaczającym je porewolucyjnym społeczeństwem. W bardzo szczery sposób pokazują nam to, co tak naprawdę kryje się w ich sercach. Otwarcie opowiadają o swoich marzeniach i potrzebach, używając w wielu miejscach metafor i symboli, pragnąc w ten sposób pokazać różnicę, jaka dzieli ich wyzwolony świat wewnętrzny od otaczającej je rzeczywistości. Film nakręcony został w pogrążonym w chaosie Kairze, co dodatkowo potęguje wrażenie otaczającej pustki, zarówno tej realnej, jak i abstrakcyjnej. Znamienny pod tym względem okazuje się również sam tytuł filmu, który w tłumaczeniu na język arabski oznacza po prostu "Jestem sobą". Na uwagę zasługuje także wykorzystana w filmie muzyka, którą napisał Ryuichi Sakamoto.